'In de boeken die men voor mijn jeugdherinneringen aanziet, schrijft Thijssen in de inleiding van deze memoires'. 'heb ik, voor zover mij dat bewust is, nergens iets beschreven dat mij persoonlijk overkomen is. Zij waren zuiver fantasie. Natuurlijk is het mogelijk dat buiten mijn weten om toch een totaal vergeten jeugdherinneringen tot een romanstukje is geworden. Maar dan heb ik een moment van inzinking gehad, een ogenblik van verslapping in de tucht die een schrijver zich dient op te leggen.' Die laatste zinnen halen de eerste weer helemaal ironisch onderuit, en terecht: zodra Thijssen in dit boek echt gaat vertellen hoe het toeging in zijn jeugd, vallen meteen de parallellen op met Kees de jongen, Het taaie ongerief en Jongensdagen. Al blijkt ook dat hij in die romans  precies die herinneringen gebruikten die pasten in de thematiek van het betreffende boek en daarnaast zijn fantasie de vrije loop liet.
Dit prachtige en meeslepende boek biedt ook nog eens terloops een schat aan materiaal voor stadshistorici, sociaal-historici en cultuurhistorici.